Resolución de 23 de junio de 2020, de la Consellería de Economía, Empleo e Industria, por la que se ordena la inscripción y publicación del convenio colectivo del sector de establecimientos sanitarios de hospitalización, asistencia, consulta y laboratorios de análisis clínicos de la provincia de A Coruña para los años 2019-2022

Convenio Colectivo de Establecementos Sanitarios de Hospitalización, Asistencia, Consulta e Laboratorios de Análises Clínicas de A Coruña

Artigo 4 Revisión salarial

O incremento salarial, queda como sigue:

• – Ano 2019.- 1,75%
• – Ano 2020.- 2 %
• – Ano 2021.- 2,25%
• – Ano 2022.- 2,50%

Establecese una cláusula de revisión para o suposto de que o IPC real estatal a 31 de decembro de cada uns dos anos pactados, rexistre un valor superior os incrementos pactados cada ano, ata o tope do 3%.

Naqueles casos en que o pagamento do salario establecido neste convenio e as bonificacións e complementos salariais acumulados polo traballador non cheguen ao SMI establecido pola lexislación vixente anualmente, complementarase ata o SMI nun concepto «Plus SMI», non consolidable, que se regularizará antes do remate do ano natural. Para o ano 2019 garántese un salario mínimo para os traballadores a xornada completa de 12.600 € ao ano.(RD 1462/2018 de 21 decembro del 2018)

Véanse Tablas salariales del convenio colectivo del sector de establecimientos sanitarios de hospitalización, asistencia, consulta y laboratorios de análisis clínicos, A Coruña, 2019-2022 («B.O.P.C.» 10 octubre).LE0000739257_20220321

Anexo I.
Clasificación profesional

Capítulo I

Sección 1
–Grupos Profesionais e Clasificación Funcional

As persoas traballadoras ás que este convenio se refire serán clasificadas nos grupos que se relacionan a continuación, en atención as funcións que efectúan:

As persoas traballadoras ás que este convenio se refire serán clasificadas nos grupos que se relacionan a continuación, en atención as funcións que efectúan:

«Deberanse respectar todos aqueles acordos verbais ou por escrito, entre os traballadores/as e a empresa, que supoñan melloras sobre o reflectido no convenio»

Os grupos profesionais especificados anteriormente teñen carácter enunciativo, e non implican a obrigación de ter provistas todas elas, se a necesidade e volume do centro non o require.

As definicións correspondentes ás distintos grupos profesionais son as que se reflicten no anexo deste convenio, o que forma parte integrante do mesmo.

Sección 2
–Clasificación do persoal en razón a permanencia no local de traballo

Pola súa permanencia no local de traballo, o persoal ocupado nos establecementos rexidos por este convenio clasifícanse nos seguintes grupos:

• a) Persoal interno.– Cando nas súas condicións de traballo figure o dereito a manutención e aloxamento.
• b) Persoal externo.– Sempre que non concorra ningunha das circunstancias anteriores.
• c) Persoal semi-interno.– No caso de que figure nas súas condicións de traballo o dereito a manutención.

As empresas poderán transforma-lo persoal interno ou semi-interno ou externo cando por necesidades do servizo interese ás mesmas, e de común acordo coas persoas traballadoras afectadas, comunicándollo ás mesmas en forma con trinta días de antelación como mínimo. Estas persoas terán os mesmos dereitos que os que corresponden a situación laboral á que acceden.

Se os cambios en razón de permanencia non afectaran a totalidade das persoas traballadoras dunha empresa, e si, a un número determinado delas, gozarán de preferencia para escolle-las persoas traballadoras por rigorosa orde de antigüidade.

Sección 3
–Clasificación do persoal por razón da súa permanencia ao servizo da empresa

Segundo a súa permanencia ó servizo das empresas o persoal clasificarase da forma seguinte:

• a) Persoal fixo.– É o que se precisa de modo permanente para realiza-lo traballo propio da actividade á que se dedica a empresa. Estará composto como mínimo dun número de persoas traballadoras igual ao que comprende o cadro de persoal da empresa.
• b) Persoal eventual.– É o admitido polas empresas para realizar traballos deste carácter, considerándose de tal condición os traballos de carácter temporal e absolutamente extraordinarios que se presenten nas empresas por calquera motivo anormal, por prazo non superior a seis meses, transcorrido este prazo, se subsisten as necesidades temporais polas cales foi establecido o contrato eventual, este poderá prorrogarse por tres meses máis, e se o termo deste segundo período continuase prestando os seus servizos pasará á condición de fixo.

  Non se poderá clasificar como persoal eventual máis que aquel que realice os traballos que merecen tal consideración de acordo co establecido neste apartado.

• c) Persoal interino.– Son as persoas traballadoras que poden contratarse para substituílo persoal do cadro de persoal nos casos de excedencia, permisos, vacacións, incapacidade temporal para traballo, derivada de enfermidade ou accidente.

Reincorporada a persoa titular o seu posto de traballo, se a persoa traballadora interina continuase prestando os seus servizos, sen cubrir nova interinidade, pasará a formar parte do cadro de persoal da empresa, ocupando o último lugar na escala, entre as da súa categoría, e respectando sempre as normas establecidas para os ascensos.

As persoas traballadoras eventuais e interinas figurarán en relacións separadas e, salvo no caso de desfrutar doutras condicións máis beneficiosas, terán dereito á retribución asignada a súa categoría profesional, ás gratificacións extraordinarias establecidas neste convenio, devengándose estas percepcións polo tempo de prestación do servizo, na mesma forma que o persoal do cadro de persoal.

No prazo de tres meses, contados a partir da aprobación deste convenio, as empresas procederán á clasificación e definición do persoal dependente das mesmas, con arrego aos grupos e categorías que se establecen na sección primeira, debendo expoñerse no taboleiro de anuncios da empresa durante os quince días seguintes, ó obxecto de que as persoas que se consideren prexudicadas poidan formula-la oportuna reclamación. Cumprido o último prazo, a empresa remitirá a clasificación á Delegación Provincial de Traballo para o seu coñecemento. Dentro do cadro de persoal inicial e sucesivas poderanse amortizar as vacantes que se produzan, sen prexuízo da promoción do persoal existente por vía de ascenso.

Capítulo II
Ingresos e ascensos. Cadro de persoal e escalafóns. Cambios de postos de traballo, ceses e despedimentos

Sección 1
–Ingresos e ascensos

O ingreso das persoas traballadoras fixas axustarase ás normas legais xerais sobre colocación de persoas traballadoras e ás especiais para as persoas traballadoras de idade madura e eivadas, podendo as empresas someter ás persoas candidatas ás probas de ingreso que considere oportunas.

Entenderase que todo o persoal de novo ingreso quedará sometido, salvo pacto en contrario, a un período de proba, dunha duración máxima de seis meses para as persoas tituladas, tres para o persoal administrativo e de quince días para o resto.

Durante o período de proba, ambas partes poderán rescindilo contrato sen previo aviso e sen que teñan por elo dereito a reclamación ou indemnización algunha. Terminado dito prazo, o persoal pasará a figurar definitivamente no cadro de persoal da empresa ou cesará no seu servizo.

En todo caso, o persoal en período de proba terá dereito á retribución e demais beneficios correspondentes á súa categoría, computándose a súa duración a tódolos efectos.

Ascensos.–Todo o persoal da empresa terá, en igualdade de condicións, dereito preferente para cubri-las vacantes existentes en calquera dos grupos profesionais da mesma.

Os ascensos efectuaranse seguindo as normas que se expresan nos puntos seguintes.

Persoal titulado dos grupos A, B e C.–Os ascensos correspondentes a este persoal serán de libre decisión da empresa, entre o que posúa o título correspondente.

Para o persoal non titulado do grupo B establécense dúas quendas alternas; o primeiro, antigüidade, previa proba de aptitude, entre os da categoría inmediatamente inferior, e o segundo, por elección da empresa entre o persoal das dúas categorías inferiores inmediatas.

Grupo D.–Os administradores serán de libre designación da empresa con preferencia entre o persoal da mesma.

Para o resto do persoal comprendido no mesmo, dúas quendas alternas, o primeiro, de antigüidade, previa proba de aptitude, e o segundo, por elección da empresa entre as persoas traballadoras das dúas categorías inferiores inmediatas.

Os/as auxiliares con cinco anos de servizo na categoría ascenderán a oficiais, e de non existir vacante continuarán como auxiliares, coa retribución de oficial.

Os aspirantes con máis de dous anos de servizo no centro pasarán automaticamente a ocupar praza de Auxiliares.

Grupo E: subalternos.–O conserxe, por libre decisión da empresa, entre as persoas integrantes deste grupo profesional.

As prazas de ordenanza, porteiros/as e vixiantes proveranse preferentemente entre as persoas traballadoras da empresa que, por minusvalía, enfermidade ou idade avanzada, non poidan seguir desempeñando o seu oficio con rendemento normal.

Os botóns pasarán automaticamente a calquera das categorías profesionais que integran este grupo.

O persoal comprendido no grupo F, de Servizos Xerais, e o comprendido no grupo G), persoal de oficios varios, os ascensos serán de libre decisión da empresa para as categorías profesionais de Xefe de cociña e Xefe de taller con preferencia entre o persoal da mesma e para o resto do persoal establécense as quendas alternas; o primeiro, antigüidade previa proba de aptitude entre os de categoría inmediatamente inferior, e o segundo, por elección da empresa entre os de categoría inferior.

Sección 2
–Cadro de persoal e escalafons

Todas as empresas veñen obrigadas a confeccionar os cadros de persoal do seu persoal fixo, sinalado de acordo co que establezan os organismos sanitarios correspondentes, o número total de persoas traballadoras que comprende cada categoría profesional, coa separación e especificación por grupos e subgrupos, sen que poidan ser modificadas as que existan no momento de entrada en vigor deste convenio.

Os ditos cadros de persoal, unha vez confeccionados, serán remitidas a Delegación Provincial de Traballo, si se trata de empresas de ámbito provincial, ou á Dirección Xeral de Traballo, se son estatais, a efectos de coñecemento.

Dentro do cadro de persoal inicial e sucesivos, as empresas poderán amortizar as vacantes que se produzan, sen prexuízo da promoción das persoas traballadoras existente por vía de ascenso, comunicándollo a Delegación Provincial de Traballo.

O Cadro de persoal confeccionarase, como mínimo, cada dous anos, e non terá efecto algún contrario, a situación e dereitos adquiridos polas persoas traballadoras que formen parte da empresa.

Cada ano, dentro do primeiro trimestre, formularase polas empresas o escalafón de tódalas súas persoas traballadoras, clasificadas por grupos profesionais; dentro destes, por orde de categorías, e en elas, por orde de antigüidade. Dito escalafón estará exposto trinta días no taboleiro de anuncios da empresa, en dito prazo as persoas traballadoras poderán realiza-las reclamacións que crean oportunas ante a dirección, quen resolverá en prazo de sete días, e se existiran modificacións, exporanse en notas aparte, durante igual período de trinta días, por se hai reclamacións de persoas traballadoras a quen afecte a modificación. Contra as resolucións denegatorias das empresas, o persoal afectado poderá exercer as accións correspondentes ante a Xurisdición de Traballo.

Sección 3
–Cambios de postos de traballo; ceses e despidos

As persoas traballadoras pertencentes a mesma empresa, categoría, grupo e subgrupo poderán concerta-la permuta dos seus respectivos postos, a reserva do que aquela decida en cada caso, tendo en conta as necesidades do servizo, a aptitude de ambas persoas que permutan para o novo destino e outras circunstancias que sexan dignas de apreciar.

A empresa, en caso de necesidade, poderá destinar ás persoas traballadoras a realizar traballos de categoría superior, reintegrándose o seu antigo posto cando cese a causa que motivou o cambio.

Este cambio non poderá ser de duración superior a catro meses ininterrompidos, salvo os casos de enfermidade, accidente de traballo, licencias e excedencia especial, en tal caso, a situación prolongarase mentres subsistan as circunstancias que o motivaron.

Cando unha persoa traballadora realice traballo de categoría superior durante máis de catro meses, sen concorrer os supostos especiais a que se refire o parágrafo anterior, consolidará a categoría superior, sempre que exista turno de ascenso a esta de libre designación de empresa e salvo que para o desempeño da mesma se requirise a posesión de títulos ou coñecementos especiais debidamente acreditados por probas de suficiencia, en tales casos o cambio de traballo terá transcendencia exclusivamente económica. A praza ocupada por este sistema incidirá no citado turno de ascenso por libre designación da empresa.

A retribución destas persoas traballadoras, en tanto en canto desempeña traballos de categoría ou cualificación superior será a correspondente a mesma.

Por necesidade xustificada da empresa poderase destinar a unha persoa traballadora de categoría profesional inferior a que estea adscrito, conservando a retribución correspondente a súa categoría.

Salvo casos moi excepcionais, dos que se informará ó comité de empresa ou, no seu defecto, as/os delegadas/os de persoal, esta situación non poderá prolongarse por período superior a dous meses, co fin de non prexudicar a súa formación profesional.

Así mesmo evitarán as empresas reitera-la realización destes traballos de inferior categoría a unha mesma persoa traballadora.

Se o cambio de destino para o desempeño de traballos de categoría inferior tivera a súa orixe en petición da persoa traballadora, asignarase a esta a retribución que corresponda ó traballo efectivamente realizado.

As empresas acoplarán as persoas con capacidade diminuída que teña a súa orixe nalgunha enfermidade profesional, accidente de traballo ou desgaste físico natural, como consecuencia dunha dilatada vida ó servizo da empresa, destinándoa a traballos adecuados as súas condicións.

A retribución a percibir por estas persoas será a correspondente o seu novo posto de traballo.

As persoas traballadoras que desexen cesar voluntariamente no servizo da empresa viran obrigadas a poñelo no coñecemento da mesma, cumprindo os seguintes prazos de aviso previo.

Persoal do grupo técnico, dous meses; do grupo de empregados, un mes, e dos subalternos e obreiros, quince días.

O incumprimento por parte das persoas traballadoras da obriga de aviso previo coa indicada antelación dará dereito á empresa a descontar da liquidación da persoa o importe do salario dun día por cada día de atraso no aviso.

Tendo recibido o aviso con dita antelación, a empresa virá obrigada a liquidar o finalizar o prazo os conceptos fixos que poidan ser calculados en tal momento. O resto deles o fará no momento habitual de pago.

O incumprimento desta obriga imputable a empresa levará aparellado o dereito do traballador a ser indemnizado co importe do salario dun día por cada día de atraso na liquidación, co límite do número de días de aviso previo. Non existirá tal obriga e, por conseguinte, non nace este dereito se a persoa traballadora non aviso previamente coa antelación debida.

Capítulo III
Definición dos grupos profesionais

Grupo A.–Persoal directivo

1.1. Director médico.–

Corresponde ó mesmo:

• a) Organizar, impulsar, coordinar e controlar os servizos médico-cirúrxicos do establecemento, dando cumprimento ós acordos da entidade reitora ou do órgano correspondente.
• b) Cumprimentar e velar polo cumprimento das instrucións relativas ás funcións asistenciais e hospitalarias.
• c) Propoñer toda clase de acordos sobre os servizos asistenciais, acerca do que a entidade reitora ou o órgano correspondente teña que pronunciarse.
• d) Velar polo cumprimento, nos servizos que lle están encomendados, das disposicións de carácter xeral, ditadas pola Administración Sanitaria do Estado e dos regulamentos internos, instrucións permanentes e ordes xerais polas que se rexa o establecemento e os seus servizos.
• e) Asegura-lo mantemento da ética profesional no establecemento.
• f) Dita-las instrucións permanentes que lle estean atribuídas regulamentariamente e as ordes xerais e particulares que fosen necesarias para o funcionamento dos servizos asistenciais, co asesoramento previo da Xunta facultativa, nos casos que así proceda.
• g) Presidila xunta facultativa e comisións de carácter asistencial que existan no establecemento, sempre que por disposición de carácter xeral non correspondera a presidencia a outra persoa.
• h) Realiza-los estudos e suxerilos asesoramentos necesarios para propoñer-la aprobación na forma regulamentaria dos módulos de hospitalización e de tratamento ambulatorio.
• i) Requirir ós órganos que lle estean subordinados, cando o xulgue necesario, para a xestión dos servizos dependentes dos mesmos, coordinando a súa actividade.
• l) Exerce-la xefatura do persoal sanitario do establecemento, intervindo en forma directa na súa vinculación o mesmo, e propoñer-lo nomeamento de dito persoal.
• m) Exerce-la facultade disciplinaria respecto do persoal sanitario, na forma e medida determinadas regulamentariamente.

1.2. Director administrativo.–

Corresponde ó mesmo:

• a) Organizar, impulsar, coordinar e inspeccionar dunha forma inmediata os servizos administrativos e económicos do establecemento.
• b) Exerce-las funcións como xefe da unidade dos Servizos Administrativos.
• c) Asesorar tecnicamente á dirección en materias administrativas e económicas.
• d) Prepara-lo plan económico anual do establecemento e o seu balance de resultado e organizar e dirixila contabilidade do centro.
• e) Ser responsable ante a dirección dos servizos xerais de persoal, mantemento e conservación do almacén, contratación, rexistro e caixa.
• f) Velar pola conservación e mantemento do edificio, dependencias e terreos do establecemento.
• g) Coida-los establecementos do centro.
• h) Proporcionar adecuada instalación o persoal do establecemento.
• i) Ter ó día a información lexislativa que afecte ó establecemento e ó persoal, así como comunicar a este as instrucións permanentes e ordes xerais que estean en vigor.
• l) Procura-la normalización e actualización das técnicas administrativas.
• m) Ser secretario dos órganos económico-administrativos do establecemento.
• n) Calquera outra función que sinale o regulamento de réxime interno do establecemento ou lle delegue o xerente en materia administrativa.

1.3. Subdirector médico.–

É o que realiza as funcións por delegación do Director Médico, atribuídas ó mesmo, e asume o posto de Director nas súas ausencias.

1.4. Subdirector administrativo.–

É o que realiza as funcións por delegación do Director Administrativo, atribuídas ó mesmo, e asume o posto de Director nas súas ausencias.

Grupo B.–Persoal sanitario

1. Titulados superiores.

1.1.– Médico/a xefe de departamento.–

Correspóndelle ó/á mesmo/a:

• a) Organizar e dirixilo Departamento dentro das normas do Regulamento interno do establecemento, das instrucións permanentes e ordes xerais e de acordo coas orientacións da dirección.
• b) Ostenta-la xefatura inmediata do persoal sanitario que, con calquera carácter, desempeñe un posto de traballo encadrado no Departamento o fose adscrito o mesmo.
• c) Velar polo correcto funcionamento do Departamento e polo debido cumprimento das obrigas de todo o persoal sanitario encadrado ou adscrito o mesmo.
• d) Vixiar a conservación e trato adecuado das instalacións do seu Departamento.
• e) Desempeñar calquera outra función que sinalen os Regulamentos, instrucións xerais e ordes xerais ou que lle fosen delegadas expresamente pola dirección.
• f) Redactar un sucinto informe mensual á dirección, cumprimentado en forma normalizada, sobre a actividade do Departamento e as súas necesidades, que se cursarán pola vía que se determine e os que acompañaran copia dos partes estatísticos que estean nas normas do centro.
• g) Celebrar reunións periódicas cos seus colaboradores e o seu persoal, para informarlles da marcha do Departamento e das instrucións ou orientacións que fosen necesarias.
• h) Celebrar, regulamentariamente e periodicamente, sesións clínicas.

1.2. Médico/a xefe de servizo.–

Correspóndelle ó/á mesmo/a:

• a) Organizar e dirixilo Servizo dentro das normas do Regulamento interno do establecemento, das instrucións permanentes e ordes xerais e de acordo coas orientacións da dirección.
• b) Ostenta-la xefatura inmediata do persoal sanitario que, con calquera carácter, desempeñe un posto de traballo encadrado no Servizo ou fose adscrito ó mesmo.
• c) Velar polo correcto funcionamento do Servizo e polo debido cumprimento das obrigas de todo o persoal sanitario encadrado ou adscrito ó mesmo.
• d) Vixiar a conservación e trato adecuado das instalacións do seu Servizo.
• e) Desempeñar calquera outra función que sinalen os Regulamentos, instrucións xerais e ordes xerais ou que lle fosen delegadas expresamente pola dirección.
• f) Redactar un sucinto informe mensual ó Médico Xefe de Departamento, cumprimentado en forma normalizada sobre a actividade do Servizo e as súas necesidades, que se cursarán pola vía que se determine e os que acompañaran copia dos partes estatísticos que estean nas normas do centro.
• g) Celebrar reunións periódicas cos seus colaboradores e o seu persoal, para informarlles da marcha do Servizo e das instrucións ou orientacións que fosen necesarias.
• h) Celebrar, regulamentariamente e periodicamente, sesións clínicas.

1.3. Médico/a xefe clínico.–

Correspóndelle o/a mesmo/a:

• a) Suplilo/la médico/a Xefe de Servizo nas súas ausencias.
• b) Desempeña-la xefatura de equipo cirúrxico ou servizo asistencial.
• c) Dirixir ou controla-lo debido funcionamento da sala ou grupo de camas, ou misión que tivera encomendada no seu Servizo, e o exacto cumprimento, por parte do persoal que as atenda, dos preceptos regulamentarios e do seu contido.
• d) Supervisa-las funcións do persoal médico e auxiliar sanitario adscrito o servizo.
• e) Acudir sen demora cando fora chamado polo seu servizo médico de garda ou pola dirección do centro, con carácter urxente.

1.4. Médico/a adxunto/a.–

Correspóndelle ó/á mesmo/a:

• a) Suplilo/la médico/a xefe clínico.
• b) Cumprilos servizos de garda que lle sinalen, a teor do regulamento do centro ou instrucións correspondentes.
• c) Coidar da debida confección das historias clínicas das persoas asistidas ou hospitalizadas correspondentes o seu servizo.
• d) Supervisar e coordinar o desempeño das funcións correspondentes ós postos que lle estén subordinados, especialmente do seu servizo de garda.
• e) Colaborar en tódalas ordes o mellor desenvolvemento das tarefas que corresponden o seu servizo.

1.5. Farmacéuticos/as e odontólogos/as.–

As funcións dos/as farmacéuticos/as serán as seguintes:

• a) Proposta de adquisición de medicamentos e material de curas, así como a súa clasificación, conservación, control e dispensación.
• b) Control e dispensación de estupefacientes.
• c) Control das caixas de primeiros auxilios das plantas de enfermería e servizos dependentes do centro.
• d) Preparación de fórmulas maxistrais, produtos galénicos e os medicamentos simples e compostos consignados nas farmacopeas e formularios oficiais.
• e) Formar parte de cantas comisións consultivas especifiquen os regulamentos de réxime interior, e concretamente da farmacia.
• f) Asesorar á xunta facultativa en materia da súa competencia.
• g) Emitilos informes da súa competencia e cantos foran solicitados pola dirección.

1.6. Os/as odontólogos/as.–

Son aquelas persoas tituladas superiores que realizan as funcións propias da súa profesión. Ostentarán a categoría profesional que en cada caso se determine.

2. Titulados de grao medio.

2.1. Xefatura de enfermería.–

Será desempeñado necesariamente por persoal auxiliar sanitario con titulación, e as súas funcións serán:

• a) Organizar, dirixir e controlar os servizos de enfermería, velando polo adecuado coidado das persoas asistidas.
• b) Analizar constantemente as distintas actividades do persoal de enfermería en orde a eficacia do servizo
• c) Manter informada a dirección do centro das actividades do servizo de enfermería.
• d) Organizar e dirixir o persoal de enfermería, co obxecto de marca-las directrices a desenvolver na súa actuación.
• e) Organizar coa dirección e participar no programa de educación sanitaria e na orientación do persoal de novo ingreso nos servizos de enfermería.
• f) Dispoñelo necesario para o adestramento do persoal auxiliar diplomado e auxiliares de enfermería do persoal de enfermería.

2.2. Subxefatura de enfermería.–

Será desempeñado necesariamente por persoal auxiliar sanitario con titulación, e realiza-las funcións por delegación da xefatura de enfermería, atribuídas á mesma, e asume o posto da xefatura de enfermería nas súas ausencias.

2.3. Supervisión de enfermería.–

Será desempeñado necesariamente por persoal auxiliar sanitario con titulación, e as súas funcións serán:

• a) Asumi-la responsabilidade da orde, disciplina e limpeza da sala ou servizo que lle estea encomendado
• b) Acompañalo/la médico/a na visita ás persoas hospitalizadas.
• c) Cumprir e facer cumprir as indicacións do persoal facultativo, axustándose rigorosamente ás mesmas e deixando constancia escrita das súas actividades.
• d) Velar por que sexan observadas as prescricións facultativas ás persoas hospitalizadas.
• e) No traslado das persoas hospitalizadas a outra sala ou servizo, disporán do necesario, coidando de que se cumpran tódolos requisitos establecidos regulamentariamente para estes casos.
• f) Solicitar, aténdose as normas do regulamento interno do centro, o material necesario para atender as persoas asistidas nas salas ou servizos.
• g) Distribuír e coordinar de acordo coa xefatura de enfermería ás tarefas que corresponden a todo o persoal auxiliar sanitario da súa sala ou servizo.

2.4. A.T.S., enfermeiras, practicantes e matronas.–

Son aquelas persoas que, estando en posesión do título correspondente, realizan funcións nos denominados servizos especiais (U.V.I., U.C.I., Laboratorio, Rx, Nefroloxía, Urxencias, Psiquiatría, Oncoloxía, Quirófano, Anatomía Patolóxica e Puericultura), e realizan as seguintes funcións:

• a) Vixiar e atender as persoas enfermas nas súas necesidades xerais e humanas, así como sanitarias, en especial no momento en que estas requiran os seus servizos.
• b) Administra-los medicamentos segundo as prescricións facultativas, reseñando os tratamentos.
• c) Tomar presións sanguíneas, pulsos e temperaturas.
• d) Auxiliar ó persoal facultativo, preparándolles o material e medicamentos que teñan que ser utilizados.
• e) Ordenar o material, determinando o que poida ser utilizado.
• f) Ordena-las historias clínicas, anotando nelas cantos datos relacionados coa propia función deban figurar nas mesmas.
• g) Cumprir cantas outras funcións da súa competencia determine o regulamento interno do centro ou se indique nas instrucións pertinentes.

2.5. Fisioterapeutas.–

Son quen estando en posesión do diploma de Fisioterapia, realizan as seguintes funcións: A aplicación de tratamentos con medios físicos que, por prescrición facultativa, se prestan as persoas enfermas de tódalas especialidades de medicina e cirurxía onde sexa necesaria a aplicación de ditos tratamentos, entendéndose por medios físicos: Eléctricos, térmicos, mecánicos, hídricos, manuais e exercicios terapéuticos con técnicas especiais en: Respiratorio, parálise cerebral, neuroloxía e neurocirurxía, reumatoloxía, traumatoloxía e ortopedia, coronarias, lesións medulares, exercicios maternais pre e postparto e cantas técnicas fisioterapéuticas poidan utilizarse no tratamento a persoas enfermas.

2.6. Terapeuta ocupacional.–

Son quen desempeñan prazas correspondentes a súa titulación, e son funcións súas levar a cabo o procedemento rehabilitador, que, baixo prescrición médica, utiliza actividades manuais, creativas, recreativas e sociais, educativas, prevocacionais e industriais, para lograr da persoa enferma a resposta desexada, sexa física, mental ou ámbalas dúas.

3. Persoal sanitario non titulado.

3.1.– Mestre/a de Logofonía.

3.2.– Mestre/a de Xordos/as.

3.3.– Monitor/a de Logofonía.

3.4.– Monitor/a de xordos/as.

3.5.– Monitor/a ocupacional.

3.6.– Monitor/a de educación física.

É aquel persoal sanitario non titulado que realiza as funcións propias da súa profesión. Ostentará a categoría profesional que en cada caso se determine.

3.7. Auxiliar sanitario.–

É a persoa traballadora encargada de axudar ó persoal sanitario titulado, tendo como principal obriga acata-las ordes emanadas dos seus superiores e realiza-las funcións máis pesadas ou mecánicas, como transporte de persoas enfermas dentro do centro ou análogos que requiran esforzo físico.

3.8. Auxiliares sanitarios especializados.–

Son as persoas que, con unha formación específica, prestan os seus servizos en certos departamentos, tales como laboratorios, Rx, anatomía patolóxica, etc., e os que en cada caso determine a dirección xeral técnica.

3.9. Puericultoras.–

Son aquelas que, estando en posesión do diploma correspondente, realizan as funcións para as que lles faculta o mencionado diploma.

3.10. Auxiliares de enfermería.–

Nos establecementos de hospitalización e internamento, terán como contido funcional:

• a) Preparar, distribuír e, no seu caso, administra-las comidas das persoas hospitalizadas.
• b) Axudar as persoas enfermas na súa hixiene persoal e nas súas necesidades fisiolóxicas.
• c) Face-las camas e vixiar a limpeza das habitacións.
• d) Recoller e dispor a roupa usada e envia-la a lavandería.
• e) Axudar a A.T.S., cando fose preciso na aplicación de medicamentos.
• f) Realizar labouras de preparación e limpeza de mobiliario, material e aparatos clínicos.
• g) Poderá recolle-los datos clínicos termométricos e aqueles outros signos obtidos por inspección non instrumental da persoa enferma, para o cal recibira indicación expresa da A.T.S. ou do persoal facultativo responsable.
• h) Igualmente comunicará ás A.T.S. ou persoal facultativo responsable os signos que chamen a súa atención ou as espontáneas manifestacións das persoas enfermas sobre os seus síntomas.

Nos establecementos de asistencia e consulta, sen internamento, as funcións das auxiliares de enfermería serán: A acollida e orientación das persoas que asistan a consulta, a recepción dos volantes e documentos, a distribución das persoas enfermas para a mellor ordenación do horario de visitas, a inscrición nos libros de rexistro, volantes e comprobantes e, en xeral, todas aquelas actividades que, sen ter un carácter profesional sanitario titulado, veñen a facilitar a función do persoal facultivo ou A.T.S.

3.11. Coidador/a psiquiátrico/a.

Teñen o seguinte contido funcional:

• a) Vixiar e controlar as persoas hospitalizadas, evitando rifas e fugas, cooperando, no seu caso, o seu traslado e axudándoos nas súas actividades de tipo social.
• b) Comunicar o persoal titulado sanitario os síntomas que observe na evolución da conducta das persoas hospitalizadas.
• c) Axudar o persoal sanitario titulado nas revisións de pacientes e nas consultas que o exixan, especialmente na terapia ocupacional. Grupo C.–

Persoal técnico non sanitario

1. Titulados/as superiores.

1.1.– Letrado/a ou asesor/a xurídico/a.

1.2.– Arquitecto/a.

1.3.– Físico/a.

1.4.– Químico/a.

1.5.– Economista.

1.6.– Analista informático/a.

Son aquelas persoas tituladas superiores que realizan as funcións propias da súa profesión.

2. Titulados de grao medio.

2.1.– Titulado/a mercantil.

2.2.– Enxeñeiro/a técnico/a.

2.3.– Mestre/a.

2.4.– Graduado/a social.

2.5.– Traballador/a Social.

2.6.– Profesor/a de educación física.

Son aquelas persoas tituladas de grao medio que realizan as funcións propias da súa profesión.

2.7. Programador/a informático/a.–

É a persoa traballadora que debe ter un coñecemento profundo das técnicas e recursos que manexa, enfocado principalmente a linguaxe de programación existente no ordenador que utiliza, así como das facilidades e axuda do «Software» para a posta a punto de programas, correspondéndolle estudar os procesos complexos definidos polos analistas, confeccionando organigramas detallados de tratamento.

Redactar programas na linguaxe de programación que lle sexa indicado.

Así mesmo confecciona xogos de ensaio, pon a punto os programas e completa os expedientes técnicos dos mesmos.

Grupo D.–Persoal administrativo

1.1. Administrador.–

É a persoa responsable de tódolos servizos administrativos e estará ás ordes da dirección administrativa do establecemento, a cal poderá delegar funcións da mesma.

1.2. Xefe de sección.–

Correspóndelle:

• a) Dirixila sección o seu cargo, coordinando e controlando o funcionamento dos distintos negociados que o integran.
• b) Cooperar cos demais xefes de sección, baixo as ordes do administrador ó mellor despacho dos asuntos administrativos.
• c) Supervisar as tarefas realizadas polo persoal adscrito a súa sección.

1.3. Xefe de negociado.–

Correspóndelle:

• a) Dirixir o negociado coordinando e controlando as funcións do persoal adscrito o mesmo.
• b) Cooperar cos demais postos de xefe de negociado, baixo as ordes do xefe de sección, o mellor despacho dos asuntos administrativos.

1.4. Oficiais administrativos.–

Son aquelas persoas traballadoras maiores de dezaseis anos que, con iniciativa e responsabilidade, levan a cabo funcións de contabilidade e administración en xeral.

1.5. Auxiliares administrativos.–

Son aquelas persoas que, sen iniciativa nin responsabilidade, dedícanse os servizos auxiliares da administración.

1.6. Operador/a de ordenador.–

É aquela persoa traballadora que realiza funcións de iniciar o sistema de acordo coas instrucións recibidas, debe transmitir ó ordenador as ordes necesarias para que realice os traballos a procesar, debe atender e responder ó sistema operativo das actividades periféricas, vixiar o cumprimento das normas de seguridade que se establezan e dentro dos medios o seu alcance velar polo seu coñecemento.

Informar o xefe de sección no caso de avaría para que se tomen as medidas pertinentes.

Informar sobre as incidencias acaecidas, do desenvolvemento do seu traballo e realizar se fose necesario, funcións do operador de periféricos.

1.7. Aspirante.–

Entenderase por aspirante a persoa empregada que traballa en funcións propias de oficinas, dispostas a iniciarse nas funcións destas.

Grupo E.–

Persoal subalterno

1.1. Conserxe.–

Exercerá, por delegación da dirección ou administración, a xefatura do persoal de ordenanzas, porteiros e vixiantes, e ordenará e dirixirá o cumprimento do cometido dos mesmos. Vixiará a limpeza dos accesos e dependencias comúns do centro.

1.2. Ordenanza.–

Considéranse incluídas nesta categoría as persoas que, nas oficinas ou dependencias comúns, teñen por misión facer recados, recoller e entregar a correspondencia dentro do centro e vixiar as portas de acceso das dependencias administrativas.

1.3. Porteiro/a.–

Considéranse incluídas nesta categoría as persoas que, as ordes inmediatas de conserxes, efectúan a vixilancia de portas e accesos os distintos establecementos do centro. Coidarán de que se cumpran as instrucións directas da administración xeral e regularán igualmente a entrada de persoal e visitantes.

1.4. Vixiante nocturno/a.–

É a persoa traballadora que exerce as funcións de porteiro, se ben referido a xornada nocturna, debendo, así mesmo, vixiar o exterior do edificio, cando así o ordene a dirección ou administración.

1.5. Botóns.–

É o subalterno que realiza recados, reparticións e outras funcións de carácter elemental.

Grupo F.–

Persoal de servizos xerais

1.1.– Xefe de cociña.–

Son as persoas encargadas de vixiar e dirixir a condimentación de cantos pratos figuren no menú do día, que terá que ser confeccionado con antelación, e o que coida con esmero tanto a presentación como o aproveitamento dos alimentos integrantes, en pro dun mellor servizo e economía. A esta persoa esta subordinada o resto do persoal destinado no seu servizo, coidando, por tanto, de que se cumpran as súas instrucións. Coordinará e cumprimentará as dietas establecidas para as persoas enfermas pola sección médica correspondente.

1.2.– Cociñeiros/as.–

Integran este grupo aqueles profesionais que, cos coñecementos suficientes para desempeñar este cargo, actúen ás ordes inmediatas do xefe de cociña. Elaborarán os menús e deles dependerán, se hai, empregados de inferior categoría.

1.3.– Axudantes de cociña.–

Axudarán ó/á cociñeiro/a nos traballos que esixan unha menor formación profesional; deberán poñer en todo momento o máximo interese para adquirir-los coñecementos profesionais necesarios para pasar a unha superior categoría.

1.4.– Pinche de cociña.–

Son as persoas encargadas do lavado de verduras e peixes, preparación das hortalizas e tubérculos, etc., procurando, para completa-la súa formación, prestar a maior atención no cumprimento de todo o que se lles ordene. Coidarán do acendido de cociñas, mantemento de temperaturas dos frigoríficos e da limpeza de cociña e máquinas.

1.5.– Camareiro/a.–

Son as persoas que serven e atenden ó cliente, as ordes do xefe de cociña, e realizan o seu traballo coa maior dilixencia, corrección e orde. Deberán posuír coñecementos elementais de cociña, no seu aspecto teórico, a fin de poder informar ó cliente sobre a confección dos distintos pratos da minuta ou carta. Atenderá, cando exista, o comedor do persoal dependente do centro.

1.6.– Fregador/a.–

É a persoa encargada de lavar a vaixela, cristalería, xogo de cubertos e toda clase de enxoval propios da dependencia. Terá especial coidado no manexo e conservación deste material, o obxecto de evitar roturas, e procurará reter o menor tempo posible o material sucio. Terá o seu cargo a limpeza do servizo de cociña

1.7.– Encargado xefe de almacén, economato.–

Inclúese nesta categoría a aquelas persoas que, con responsabilidade propia e ó fronte dun determinado número de persoas ou por si só, desenvolven o labor específico propio de cada caso.

1.8.– Encargado/a ou xefe do lavadoiro, roupeiro e prancha.–

Inclúese nesta categoría aquelas persoas que, con responsabilidade propia e o fronte dun determinado número de persoal ou por si só, desenvolven o labor específico propio de cada caso.

1.9.– Telefonista (de máis de 50 teléfonos).–

É a persoa encargada da central do servizo telefónico do centro, establecerá as comunicacións telefónicas co interior e co exterior e efectuará os cobros das mesmas. Deberá poñer especial coidado nas conferencias interurbanas que sosteñan as persoas enfermas ou acompañantes e o persoal do centro, na duración das mesmas, etc., reseñándoas nas follas ou libros destinados ó efecto.

1.10.– Telefonistas (ata 50 teléfonos).–

É a persoa encargada da central do servizo telefónico do centro, establecerá as comunicacións telefónicas co interior e co exterior e efectuará os cobros das mesmas. Debera poñer especial coidado nas conferencias interurbanas que sosteñan as persoas enfermas ou acompañantes e o persoal do centro, na duración das mesmas, etc., reseñándoas nas follas ou libros destinados o efecto.

1.11.– Cortadoras/es.–

Son as persoas empregadas que, con coñecementos específicos de corte, realizan traballos propios desta categoría.

1.12.– Costureiras/os.–

Son as persoas empregadas que, con coñecementos específicos de costura, realizan traballos propios desta categoría.

1.13.– Pranchadoras/es.–

Son as persoas empregadas que se dedican ó pranchado e secado de tecidos e roupas.

1.14.– Lavandeiras/os.–

Son as persoas empregadas que realizan as funcións propias da súa categoría a man ou mecanicamente.

1.15.– Limpadoras/es.–

Esta categoría de persoal ocupase do aseo, limpeza das habitacións, corredores, cafeterías e oficinas.

Grupo G.–Persoal de oficios varios

1.1.– Xefe de taller.–

Inclúese nesta categoría a aquelas persoas que, con responsabilidade propia e ó fronte dun determinado número de persoas ou por si só, desenvolvan o labor especifico propio de cada caso.

1.2.– Electricista.–

Son aquelas persoas operarias encargadas do bo funcionamento e mantemento das instalacións eléctricas do centro; posuirán amplos coñecementos de todo canto fai referencia a súa especialidade.

1.3.– Calefactor/a.–

Son aquelas persoas que en posesión dos coñecementos necesarios ocúpanse do coidado e entretemento das caldeiras de calefacción, auga quente, frigoríficos, etc., así como das súas reparacións elementais, debendo buscar sempre a máxima economía e rendemento.

1.4.– Fontaneiro/a.–

Son aquelas persoas que realizan o mantemento e limpeza das instalacións de fontanería e auga fría e quente, rede de desaugue do propio centro; vixiar o subministro de auga a tódalas dependencias e reparará as pequenas avarías correspondentes as funcións anteriores.

1.5.– Condutor/a de primeira especial.–

Son aquelas persoas condutoras de vehículo automóbil que saiban executar, como mecánico-condutor, toda clase de reparacións que non requiran elementos de taller.

1.6.– Condutor/a de segunda.–

Son aquelas persoas condutoras non comprendidos no apartado anterior.

1.7.– Albanel.–

Terá as seguintes funcións: vixilancia e limpeza periódica de tellados e baixadas de augas pluviais, rede de sumidoiros e chemineas; revestimento de refractarios en caldeiras, corrección de humidades, reposición de azulexos e baldosas e pequenas obras en tabiquería, rozas ou escaiola; mantemento xeral do oficio no que o seu oficio se refire.

1.8.– Carpinteiro/a.–

É a persoa operaria con capacidade suficiente para executar construcións de madeira e realizar, coas ferramentas de man correspondentes, ás operacións de trazar, aserrar, cepillar, espigar, encolar e demais operacións de ensamblaxe, colocación e reparación de pechaduras e persianas.

1.9.– Pintor/a.–

Terá o seu cargo a conservación e renovación da pintura dos locais, tanto interiores como exteriores, pintura e esmaltado de móbeis clínicos e de servizos xerais, empapelado dos locais interiores do centro.

1.10.– Xardineiro/a.–

É o persoal que ten o seu cargo o arranxo, conservación limpeza e mantemento dos xardíns e zonas verdes do centro.

1.11.– Perruqueiro/a, barbeiro/a.–

Realizan os traballos propios do seu oficio en relación coas persoas enfermas internadas no centro.

1.12.– Maquinista de lavadoiro.–

É a persoa operaria encargada do mantemento e funcionamento das máquinas ou aparatos dos servizos de lavandería e pasado do ferro.

1.13.– Axudante destes oficios.–

É a persoa que, cos coñecementos xerais do oficio correspondente, auxiliar ó persoal especializado da súa categoría na execución dos traballos propios ou efectúan illadamente outros de menor importancia.

1.14.– Peón.–

Son aquelas persoas traballadoras que, sen posuír coñecementos concretos de calquera especialidade, limitan as súas funcións a aportación do seu esforzo físico e a execución de traballos non especializados.

1.15.– Aprendiz.–

É a persoa produtora maior de dezaseis anos, unido á empresa por contrato de aprendizaxe, que se inicia na práctica dun oficio determinado. A duración do aprendizaxe será de tres anos, pero se o aprendiz posuíra diploma acreditativo de asistencia con aproveitamento a cursos idóneos de escolas especiais, dita duración quedará reducida a dous anos.

Todas aquelas categorías que non se atopan definidas neste artigo terán as funcións propias da súa titulación e /ou profesión

Anexo II.
Ordenación xurídica de faltas e sancións |

A.– Definición e principios xerais.

1.– Considérase falta toda acción e omisión que supoña unha infracción ou incumprimento de deberes laborais derivados do establecido no presente CAPÍTULO ou doutras normas de traballo vixentes, xa sexa legais ou contractuais.

2.– Prevención.–

Promoveranse políticas de xestión e desenvolvemento dos recursos humanos que contribúan á xeración dun adecuado clima social, previndo, no seu caso, posibles procedementos de axuda en situacións que requiran medidas de recuperación ou rehabilitación.

3.– As faltas poderán ser sancionadas pola dirección da empresa, sen prexuízo da proposta que poida formular a representación legal dos traballadores/as, de acordo coa graduación e procedemento que se establecen nos artigos seguintes respectando a legalidade vixente e os principios xurídicos que a conforman.

• – Principio de legalidade e tipicidade: esixe con carácter xeral que as condutas ilícitas e as sancións a impoñer estean establecidas e determinadas baseándose na lei (art. 58 E.T.).
• – Principio «non bis in ídem»: evitar que uns mesmos feitos poidan ser sancionados máis dunha vez (art. 25.1 C.E.), sen que se poidan impoñer sancións que reduzan vacacións, descansos do traballador/a ou multa de haber.
• – Principio de igualdade de trato e non discriminación (art. 14 C.E. e 17 E.T.).
• – Principio de proporcionalidade e ecuanimidade: equilibro que debe existir entre a conduta infractora, as súas consecuencias e a sanción que teña que impoñerse e a esixencia de imparcialidade.
• – Principio de audiencia previa na forma que máis adiante se regule, en harmonía co previsto no convenio 158 de O.I.T.
• – Principio de protección xurisdicional dos dereitos: as sancións impostas pola empresa sempre poderán ser impugnadas polo traballador/a ante a Xurisdición competente conforme ao procedemento establecido nos artigos 114 e seguintes da Ley 36/2011 de 19 de outubro, reguladora de la xurisdición social (Boe 245 de 11/10/2011)

B.– Graduación das faltas.

Toda falta cometida por un traballador/a clasificarase atendendo á súa importancia ou transcendencia en leve, grave ou moi grave.

1.– Faltas leves.–

Todas aquelas que comportando falta de dilixencia debida ou descoidos escusables non causen un prexuízo cuantificable dentro do ámbito desta ordenación; entre as que hai que considerar incluídas as seguintes:

• 1. De tres a cinco faltas de puntualidade inxustificadas no período dun mes.
• 2. O abandono do posto de traballo sen causa xustificada, aínda cando sexa por un breve período de tempo, sempre que o mesmo non orixine un prexuízo grave para a empresa, pois en tal suposto operaría a cualificación conseguinte.
• 3. A non notificación previa ou no prazo de vinte e catro horas das razóns da ausencia ao traballo, salvo caso de forza maior.

  Nos postos de traballo que garden relación directa coa atención sanitaria, a comunicación da ausencia realizarase antes do inicio da xornada laboral, a non ser que se probe a imposibilidade de efectualo.

• 4. A falta de asistencia ao traballo dun a dous días nun mes sen a debida autorización ou causa que o xustifique.

  Aos efectos regulados no presente artigo, considerarase falta de asistencia a incorporación ao traballo despois de transcorrido dende o seu inicio un corenta por cento da xornada diaria de que se trate.

• 5. A desatención e falta de respecto ou de corrección no trato cos seus compañeiros ou co público cando non prexudique gravemente a imaxe da empresa.
• 6. Non levar uniforme completo na xornada laboral, naqueles postos de traballo que se determinara, sempre que estea a disposición do traballador/a.
• 7. Non comunicar á empresa o lugar de notificación (ou a súa modificación) das comunicacións oficiais desta, con independencia do lugar de residencia do traballador/a.

2.– Faltas graves.–

Todas aquelas que impliquen unha conduta grave de neglixencia ou indisciplina, prexudiquen de modo cuantificable o proceso produtivo e/ou supoñan infracción de leis, regulamentaria ou convencional; entre as que se deben considerar incluídas as seguintes:

• 1. De seis a nove faltas de puntualidade inxustificadas no período dun mes.
• 2. A falta de asistencia ao traballo de tres días dentro dun período dun mes, sen a debida autorización ou causa que o xustifique.
• 3. Falseamento dos datos ou comunicacións que tivesen incidencia cuantificable na Seguridade Social.
• 4. A desobediencia manifesta ás ordes dos superiores, así como o incumprimento das normas específicas da Entidade.
• 5. Os malos tratos de obra ou de palabra que supoñan evidente e notoria falta de respecto cara a outros empregados ou co público, así como a actitude notoria de acoso sexual.
• 6. A falta de aseo e limpeza persoal cando sexa de tal índole que afecte ao normal desenvolvemento do traballo, á imaxe da empresa, ou produza queixa xustificada e reiterada dos compañeiros. Así mesmo a falta ás normas de hixiene do persoal sanitario que poida representar un risco para os pacientes.

  Considerarase necesario que houbera ao efecto apercibimento previo.

• 7. O incumprimento das obrigas legais, regulamentarias ou convencionais impostas ao traballador/a en materia de prevención de riscos laborais, seguridade e saúde laboral, cando a mesma orixine un risco grave para a integridade física ou saúde do propio traballador/a, os seus compañeiros, terceiras persoas, ou para as instalacións da empresa. A devandita conduta cualificarase como falta moi grave cando a transcendencia do incumprimento fose de tal índole.
• 8. Realizar traballos particulares durante a xornada laboral, así como empregar para uso propio materiais da empresa sen a debida autorización.
• 9. A embriaguez non habitual ou situación análoga derivada do consumo de produtos psicotrópicos ou similares, posta de manifesto durante o traballo.
• 10. Orixinar rifas, alborotos ou discusións graves que entorpezan a normal actividade da empresa.
• 11. A neglixencia, desinterese ou descoido inescusable na prestación do servizo sempre que diso se derivase prexuízo grave para a empresa, as persoas ou as cousas.
• 12. O quebrantamento ou violación de segredos de obrigada reserva que non produza grave prexuízo para a empresa.
• 13. O abandono, sen previo aviso, do posto de traballo sen causa xustificada cando como consecuencia deste se orixinase prexuízo grave para a empresa.
• 14. Simular a presenza doutro traballador/a na empresa.
• 15. Alegar causa inexistente para a obtención de permisos.
• 16. A reincidencia na comisión de dous ou máis faltas leves da mesma natureza, ou tres ou máis de distinta natureza, sempre que teñan lugar dentro dun período de dous meses a contar dende a comisión da primeira e houbese mediado advertencia escrita ou sanción sobre as mesmas.

3.– Faltas moi graves.–

Todas aquelas que impliquen condutas que prexudiquen con grande importancia cuantitativa o proceso produtivo e/ou supoñan infracción de leis, regulamentos ou convenios; entre as que se deberán considerar incluídas as seguintes:

• 1. A fraude, a deslealdade e o abuso de confianza, grave e culpable, nas xestións encomendadas.
• 2. O furto ou o roubo, tanto á empresa como aos compañeiros de traballo ou a calquera outra persoa dentro das dependencias da empresa ou durante o traballo en calquera outro lugar.
• 3. A simulación de enfermidade ou accidente.
• 4. Dez ou máis faltas de puntualidade inxustificadas no período dun mes.
• 5. A falta de asistencia ao traballo de máis de tres días dentro dun período dun mes, sen a debida autorización ou causa que o xustifique.
• 6. O abandono do traballo sen causa xustificada, cando como consecuencia deste se orixinase un prexuízo moi grave para a empresa.
• 7. O quebrantamento ou violación do segredo de correspondencia ou de documentos reservados, ou datos de reserva obrigada que produza grave prexuízo para a organización e funcionamento da empresa.
• 8. A embriaguez habitual ou toxicomanía posta de manifesto durante a xornada laboral se repercute negativamente no traballo, sen prexuízo do establecido na Lexislación respecto da Seguridade e Saúde no Traballo.

  Entenderase que a embriaguez é habitual cando mediaran previamente dous apercibimentos escritos pola mesma causa.

• 9. Desenvolver unha actividade, por conta propia ou allea, que estea en concorrencia desleal coa actividade da empresa, cando expresamente o teña prohibido pola súa dirección.
• 10. Actos de acoso sexual, considerándose de especial gravidade os dirixidos a persoas subordinadas con abuso de posición privilexiada.
• 11. Actos abusivos no exercicio das funcións de mando. O que o sufra porao inmediatamente en coñecemento da dirección da empresa, ben directamente, ben a través da representación legal dos traballadores/as.

  En todo caso, considerarase como acto abusivo a actuación dun superior que supoña infracción da normativa legal con prexuízo directo para o empregado.

• 12. A desobediencia ás ordes dos superiores, así como o incumprimento das normas específicas da Entidade que impliquen quebranto manifesto de disciplina ou delas derive grave prexuízo para a empresa.
• 13. A reincidencia na comisión de tres faltas graves, aínda que sexan de distinta natureza, sempre que teñan lugar nun período de seis meses dende a comisión da primeira e tivese mediado sanción sobre estas.
• 14. Toda actuación que supoña discriminación por razón de nacemento, raza, sexo, relixión, opinión ou calquera outra condición ou circunstancia persoal ou social.
• 15. A obstaculización do exercicio das liberdades públicas e dereitos sindicais.

C.– Procedemento sancionador

1.– Réxime xurídico.

1.1. A facultade de impoñer sancións corresponde á dirección da empresa, quen a exercerá na forma que se establece no presente convenio e conforme ao regulado no Estatuto dos Traballadores.

1.2. Entra dentro da competencia da representación legal dos traballadores/as na empresa facer denuncia e/ou proposta á súa dirección sobre feitos ou actuacións, en especial aquelas condutas que puidesen implicar actos abusivos no exercicio das funcións de mando, susceptibles de seren cualificados como falta, aos conseguintes efectos.

1.3. A dirección da empresa transmitirá á representación legal dos traballadores/as, dentro dos tres días hábiles seguintes de producirse a infracción atribuída ao persoal, os cargos que se imputen ao infractor, ao obxecto de que esta poida comunicar á dirección dentro dos tres días hábiles seguintes, a existencia ou non de atenuantes ou de calquera circunstancia que poida contribuír ao esclarecemento dos feitos. O presente trámite de audiencia suspende os prazos de prescrición pactada no presente convenio.

A dirección comunicará aos/as traballadores/as e ao comité de empresa, no prazo de 10 días despois de recibir as alegacións do comité de empresa, a sanción imposta ao traballador/a. No caso de non recibir dita comunicación, entenderase que a infracción queda desestimada.

O traballador/a, pola súa banda, haberá de asinar o correspondente «enterado», podéndose acudir no seu defecto a calquera outra forma acreditativa da recepción polo traballador/a da comunicación da empresa.

1.4. Tratándose de sancións por faltas graves ou moi graves a traballadores/as afiliados a un Sindicato, e constándolle formalmente esta circunstancia á empresa, deberase dar audiencia previa ao delegado sindical correspondente na empresa, nos termos pactados no apartado 1.3.

1.5. No suposto de sancións por faltas graves ou moi graves a membros do comité de empresa, delegados de persoal ou delegados sindicais, será obrigatoria a apertura de expediente contraditorio no que serán oídos, ademais do interesado, o comité de empresa ou restantes delegados de persoal e/ou sindicais.

Finalizado o expediente contraditorio, no seu caso, se procederá á imposición de sanción, ao arquivo ou á anulación deste, entendéndose durante a tramitación deste suspendidos os prazos de prescrición da falta.

1.6. O traballador/a poderá impugnar a sanción que lle fose imposta mediante demanda ante a Xurisdición competente, nos termos regulados pola Lei de procedemento laboral (Artigos 114 e seguintes).

D.– Prescrición

A facultade da empresa para sancionar prescribirá para as faltas leves aos dez días; para as faltas graves aos vinte días e, para as moi graves aos sesenta días, a partir da data en que a empresa tivo coñecemento da súa comisión e, en todo caso, aos seis meses de se cometer.

Agora ben, naqueles supostos en que a falta sexa descuberta como consecuencia de Auditoría, o cómputo dos prazos antes sinalados comezará a partir da data en que se emita o correspondente informe do auditor, sempre que non transcorreran os seis meses establecidos no parágrafo anterior.

E.– Sancións

As sancións máximas que se poden impoñer en cada caso, atendendo á gravidade da falta cometida, serán as seguintes:

• a) Por faltas leves:
  • – Amoestación verbal
  • – Amoestación por escrito
  • – Suspensión de emprego e soldo de ata dous días.
• b) Por faltas graves:
  • – Amoestación por escrito
  • – Suspensión de emprego e soldo de tres a dez días.
• c) Por faltas moi graves:
  • – Suspensión de emprego e soldo de once a trinta días.
  • – Inhabilitación temporal para o ascenso por un período de ata un ano.
  • – Despedimento disciplinario.

E.– Cancelación

As faltas que xeraran sanción quedarán canceladas, aos conseguintes efectos, ao cumprirse os seguintes prazos: as leves aos tres meses, as graves aos nove meses e as moi graves aos dezaoito meses.

TÁBOAS SALARIAIS

Véanse Tablas salariales del convenio colectivo del sector de establecimientos sanitarios de hospitalización, asistencia, consulta y laboratorios de análisis clínicos, A Coruña, 2019-2022 («B.O.P.C.» 10 octubre).LE0000739257_20220321